Het hangt in de lucht

Etappe 6: 134 kms & 1186 hms

Naast voedsel en goede benen is lucht een groot onderdeel van mijn solo tocht. 

Ik rij met tubbeles banden, waardoor ik de binnenband van weleer vaarwel heb gezegd. In de band zit nu banden-dichtings-middel. Een eventueel gaatje wordt dan automatisch gedicht.

En door mijn investering in de Donrox draagbare en compacte compressor, heb ik de bandjes snel op spanning. De Donrox is tevens een kleine powerbank en is voorzin van een goed schijnende lamp. Mijn achterband lekt ergens lucht, dus elke ochtend doet de Donrox zijn werk, zodat ik met 5.1 Bar in de bandjes vertrek.

Bij een meerdaagse fietstocht hangt het altijd in de lucht, de beruchte slechte dag. Vandaag aan mij de eer. Bij de eerste klimmetjes het stille protest, wat met het vorderen van de kilometers uitgroeide tot een protestmars...en dan weet ik hoe laat het is.

Dan is het tijd om de niet helpende gedachten te negeren, anders wordt 135 kms fietsen een ware martelgang. Heel eerlijk, ik heb ook écht even een reset moeten doen. De gedachte: "Wat doe ik hier?" Moet ingewisseld worden. Heel even denk ik aan de woorden van Laszlo, en bedenk me dan dat ik juist níet gek geworden ben!

Tijdens de laatste fietsuurtjes tuur ik de lucht af op zoek naar donkere wolken. Buienradar heeft voorspeld dat ik vanaf 16:00 uur in de regen en onweer fiets. Ik moet op tijd binnen zijn, gaat er door mijn hoofd. Doorfietsen! "Geen aandacht schenken aan mijn benen, leef & check het nu, omschrijf wat je ziet". "Mijn taak is fietsen!". Met deze gedachten tem ik mijzelf en knabbel ik aan de kilometers die ik nog af moet leggen.

Alles wat in de lucht hangt, reist vandaag met me mee. De slechte dag heb ik gehad, daar ben ik vanaf. De regen en het onweer zijn nog blijven hangen & daarom niet van de lucht.